Elke ouder en grootouder wil het liefst zijn kind zo vaak mogelijk op de foto zetten. Maar hoe leuk dat ook is, het is meteen ook één van de meest lastige vormen van fotografie die er bestaat. Het kind zit in de eerste plaats bijna nooit stil. En daarnaast heeft het meestal totaal andere plannen dan jij en moet je hemel en aarde bewegen om het kind er enigszins leuk kijkend op te krijgen. Wat een leuke fotosessie had moeten worden eindigt vaak in wanhopige ouders en huilende kinderen. 

En dat is nu precies waar we de eerste grote fout maken. We willen dat het kind er 'leuk' opkomt. En dat leuk is een manier die wij bedacht hebben. We willen dat het kind leuk lacht of zo mooi mogelijk kijkt. Daarmee vragen we aan het kind om een andere emotie te laten zien of een andere gemoedstoestand dan er op dat moment misschien is. En daarmee zeggen we onbewust ook tegen het kind dat hij of zij alleen maar goed genoeg is om gefotografeerd te worden wanneer het lacht en mooi kijkt. En dat kan niet alleen voor dat moment maar ook voor de toekomst heel verkeerd uitpakken. Het is één van de redenen waarom het voor de meeste mensen zo lastig is om gefotografeerd te worden. Omdat het altijd in verband wordt gebracht met verplicht lachen en leuk doen. Het heeft ons veel negatieve foto ervaringen gegeven en onbewust spelen die altijd mee wanneer we weer voor een camera staan. En nog steeds proberen we dan die lach op te zetten wat naarmate we ouder worden steeds lastige lijkt te worden.

Wanneer je een kind fotografeert laat het dan lekker zijn wat het is. Fotografeer bijvoorbeeld tijdens het spelen, met de favoriete knuffel of een moment waarop het zich fijn voelt. En als je er toch meer een geposeerd foto moment van wil maken laat het kind dan zelf bepalen hoe het op de foto wil. Als het gekke bekken wil trekken, laat het dat dan gewoon doen. Als het wil springen, spring lekker mee! Wanneer je de foto ideeën van het kind serieus neemt en ook nog eens zegt wat een goede ideeën het heeft, dan is het kindje daarna veel meer bereid om ook naar jouw ideeën te luisteren en in die stoel of die houding te gaan staan die jij in gedachten had. En als het stoeien en rare bekken trekken er eenmaal uit is komt het misschien ook nog wel met een echt goed idee!

Maar.... zeg NOOIT tegen het kind dat het moet lachen, leuk moet kijken of niet zo raar moet doen. Of nog erger, zeggen dat het gewoon of normaal moet doen. Als je wil dat het lacht, maak het kind dan aan het lachen door iets grappigs te doen of te zeggen. Dan krijg je de echte lach en is het leuk voor het kind. Maak van een shoot een feest in plaats van een verplichte bezigheid waarin het woord ongemakkelijk de boventoon voert. En als het niet lukt. Maak er dan geen groot ding van. Wordt niet boos of geïrriteerd. Je kunt nu eenmaal niet verwachten dat het kind de noodzaak van de foto inziet en er net zoveel zin in heeft als jij. Leg je camera weg en probeer het op een ander moment.

Heb je met pubers te maken dan werkt het eigenlijk hetzelfde. Laat ze gewoon even alle Hollands Next Topmodel poses en de duckfaces doen. Daarna kom jij gewoon met andere voorstellen die ze dan best bereid zijn om te doen.

En dan, niet geheel onbelangrijk, de techniek. Omdat een kind lastig stil kan zitten is het zaak om altijd je sluitertijd in de gaten te houden. Je krijgt snel een bewogen foto wanneer die te lang is. Wanneer je binnen fotografeert zet dan je ISO waarde flink hoog. Daarmee wordt je sluitertijd korter. Maar het beste is om te kiezen voor een plek met veel licht. Een kinderhuidje kan vaak wel zon in het gezicht hebben al is het meestal mooier om veel zachter licht van de schaduw te gebruiken. Dus een plek met veel licht maar liefst niet in de volle zon.

En wat ik zelf ook heel belangrijk vindt, fotografeer op hoogte van het kind. Niks is zo lelijk dan een kind op volwassen hoogte gefotografeerd. Het raakt dan helemaal uit verhouding, groot hoofd en klein lijf. Wanneer je een portret maakt tot borsthoogte fotografeer dan op ooghoogte van het kind. Wanneer het kind helemaal op de foto komt fotografeer dan ongeveer op heuphoogte van het kind. Dus zak door je knieën!

We maken deze fouten met z'n allen, dus voel je vooral niet schuldig dat je het misschien al die tijd 'verkeerd' hebt gedaan. Het is nooit te laat om voor een andere aanpak te kiezen. Elke negatieve ervaring kan veranderd worden in een positieve. Je kinderen zullen je voor al deze tips later heel dankbaar zijn. Ten eerste dat je foto's hebt gemaakt die er goed uitzien maar ook dat je van fotografie een feest hebt gemaakt!!

Wil je echt beter leren fotograferen, check dan de online basistraining fotografie. 

De wintermaanden lijken niet de meest voor de hand liggende tijd om met je camera op stap te gaan. Het is koud, de bomen zijn kaal en alles lijkt grijs en grauw.
Maar juist deze maanden zijn perfect om te fotograferen omdat het licht mooi warm en zacht is en omdat sneeuw en bevriezing voor unieke beelden kunnen zorgen.

Hieronder geef ik je graag wat tips over hoe je de winterse fotografie uitstapjes en de feestdagen tot een succes maakt.

Het is koud

Ja natuurlijk is het in de winter koud zul je denken. Maar wanneer je lange tijd buiten bent om dat perfecte plaatje te schieten kan het concept koud toch een nog koudere dimensie krijgen. Dit is omdat je vaak lang stilstaat op een plek en je handen het extra te verduren krijgen door de koude camera die je moet vasthouden. De knopjes van de camera zijn niet goed te bedienen met handschoenen aan en daarom doen we het vaak maar zonder. 

Dit hoeft echter niet. Er zijn bij goede fotografiewinkels verschillende soorten handschoenen te koop waarmee je wel de knopjes kunt bedienen en je handen heerlijk warm houden. Heb je er niet zoveel geld voor over (alles wat met fotografie te maken heeft kost nl nogal wat) dan kun je ook in gewone winkels gebreide handschoenen met halve vingers en klepjes vinden. Een uitvinding voor fotografen! En fotografeer je alleen met je smartphone, dan zijn er inmiddens ook overal handschoenen te koop waarbij de duim en wijsvinger van een ander stofje zijn en je hiermee gewoon je scherm kunt bedienen.

Kijk voordat je naar buiten gaat even goed naar je camera. Bedenk alvast wat je gaat fotograferen en welke standen je daar misschien voor nodig hebt. Binnen kun je dit alvast instellen zonder dat je handen bevriezen.

Verder zijn naast warme kleding ook je schoenen erg belangrijk. Zeker wanneer er ijs of sneeuw ligt. Mijn voeten zijn bij het fotograferen net zo belangrijk als mijn handen. Dus goed, stevig, warm en waterdicht is heel fijn. Wanneer er sneeuw en/of ijs ligt is de kans groot dat je uitglijdt. Met een dure camera in je handen is dit nog minder wenselijk dan zonder camera. Om die reden bind ik op die momenten spikes onder mijn schoenen. Je kunt ze kopen bij bijvoorbeeld de Blokker of de winker van de ANWB. Hierdoor sta ik stevig en ga ik nooit meer op mijn smoeltje.

Wanneer het vochtig is buiten of wanneer het heeft gesneeuwd neem dan een plastic zak mee. Het is fijn om daar zelf op te zitten wanneer je toch echt die paddenstoel wilt fotograferen op de grond. En ook is het fijn voor je model wanneer je hem of haar vraagt te gaan zitten. Zo blijft iedereen droog en dus minder koud.

Ga je portretfoto's maken van iemand in de sneeuw vraag dan aan je model om natuurlijk warm gekleed te gaan, maar nog wel zo dat het fotogeniek is. Veel winterjassen zijn niet echt flatteus, er zit geen model in en de kleur is vaak niet mooi genoeg in iemands gezicht. Heeft iemand een dikke zwarte winterjas dan moet je er rekening mee houden dat dat op elke foto een groot zwart vlak veroorzaakt. Dit kan enorm afleiden van de persoon. Vraag iemand om warme onderkleding aan te trekken en laagjes zodat de jas op veel momenten even uit kan. Een hele dikke gekleurde trui en leuke gekleurde mutsen zorgen juist voor dat extra winterse effect zonder storend te zijn.

Weersomstandigheden en apparatuur

Door de kou raken batterijen sneller leeg. Houd er dus rekening mee dat ze volledig zijn opgeladen en/of neem een reservebatterij mee. Voor veel camera's zijn de weersomstandigheden zoals koude en vocht niet ideaal. Let tijdens het fotograferen goed op je camera. Houdt hem dicht tegen je lichaam aan en als je met een kleine compact camera fotografeert stop hem dan tussen het fotograferen door warm in je zak of in het tasje. Wanneer je van buiten naar binnen gaat ontstaat er condens op je lens en dit duurt even voordat het weer weg is. Berg je camera niet op wanneer hij nog vochtig is. Laat hem eerst goed aklimatiseren en opdrogen en berg hem dan pas op. Het moment van buiten naar binnen gaan is om die reden dan ook geen goed moment om een lens te vervangen.

Wanneer het sneeuwt is het altijd goed om je zonnekap op je lens te draaien, dit houdt de sneeuwvlokken van de lens.

Korte dagen en de zon

Tijdens de kortste dagen begint het om 16.00 uur al donker te worden. Spreek dus niet om die tijd af om iemand te gaan fotograferen. Benut de lichtste uren. Op een grijze dag is er uberhaupt minder licht dus houd goed je sluitertijd in de gaten. Je ISO hoger zetten is dan heel zinvol. Het is tenslotte zonde dat je bij thuiskomst ziet dat de helft van je foto's bewogen is. De zon is wel prachtig in de wintermaanden. De zon staat lagen wat voor meer contrasten zorgt in het landschap. Omdat de zon zo laag staat is de tijd van zonsopgang en zonsondergang extra mooi en is het moment dat het licht prachtig warm is langer dan in de zomer. Sta lekker vroeg op en laat je verrassen door bevriezing, mist en magisch licht. 

Waar je in de zomer beter niemand in de volle zon kan fotograferen kan dit in de winter een stuk beter, zeker aan het begin en het einde van de dag. Portretten zijn prachtig warm in de winter en de kale achtergronden zorgen voor minder afleiding dan in de zomer.

Sneeuw

Het is erg leuk om foto's van de sneeuw te maken. De stilte van de sneeuw die je ook daadwerkelijk hoort, zie je ook terug in de beelden. Alles ziet er sereen en prachtig uit. Ook is het erg leuk om portretten van mensen in de sneeuw te maken. Omdat sneeuw zorgt voor veel wit in je foto wordt er veel licht weerkaatst. Je camera denkt om die reden dat er meer licht is dan er daadwerkelijk is. Hierdoor krijg je onderbelichte foto's en word je sneeuw grijs in plaats van wit (je kent dit teleurstellende resultaat vast wel van de wintersport). Het plus/min knopje of balkje voor de lichtcorrectie biedt hier uitkomst.  Bij sneeuw kun je standaard je een paar streepjes overbelichten, 1 tot 1,5 op de teller. 

Je kunt het beste de sneeuw op de lichte delen fotograferen en niet met grote schaduw plekken erbij. De sneeuw in de schaduw wordt dan vaak grauw, grijs of blauw. Wanneer alles in de schaduw is dan is het geen probleem. Voorkom de delen waar je half zon en half schaduw hebt.

Eenvoud

In de winter is alles minder weelderig dan in andere seizoenen. Er is minder kleur te zien en geen bladeren. Hierdoor wordt het landschap opener en simpeler. Probeer dit in je foto's te benadrukken. Dat lege landschap met dat ene dunne boompje in de hoek, daar kun je uren naar kijken! Wat ook mooi is is om in dat kleurloze landschap een detail te zoeken met juis wel veel kleur. 

Ideaal voor macrofotografie

De winter is uiterst geschikt voor macrofotografie. Bevriezing geeft letterlijk een extra randje aan onderwerpen. Spinnenwebben, grassprieten, bladeren, alles krijgt een magisch randje en door de kale bomen zijn de achtergronden opener en mooier. Het moment van dooi zorgt voor waterdruppels. Probeer de waterdruppels met het licht van de zon erin te vangen! Ook hierbij is die plastic zak weer handig want wanneer je op de buik in de sneeuw ligt is je camera in de sneeuw zetten niet echt aan te raden.

Vitamine D

Een ideale winterse dag speelt zich voor veel mensen af voor de kachel met een glaasje wijn. Maar naar buiten gaan is goed voor je weerstand en je vitamine D gehalte. Dus pak die camera, en trek erop uit! Zie je een vrouw met een rood neusje, een gebreide muts op haar hoofd en een zwart mormel met witte pootjes aan haar zijde? Dan zou ik dat heel goed kunnen zijn. Laten we naar buiten gaan! 

Gezelllig rond de Kersboom

De Kerst is bij uitstek een moment dat je foto's wilt maken van je vrienden en familie, tijdens het uitpakken van de Kerstcadeautjes bij de Kerstboom of tijdens het Kerstdiner. En wat zijn deze foto's vaak teleurstellend! De mooie sfeer van alle lichtjes is nergens meer te bekennen op de foto's omdat je flits het plaatje volledig heeft overgenomen. Dit met verschrikte, overbelichte gezichten op de voorgrond als gevolg en een te donkere achtergrond waar geen sfeer meer is te zien. De automatische stand van je camera weet met dit soort momenten niet zo goed om te gaan. Hij haalt dan namelijk al het licht uit je flits. De flits is voor de gemiddelde huiskamer eigenlijk veel te sterk en daardoor is alle sfeer weg. Om deze reden is het op die momenten daarom het beste om te fotograferen op de handmatige stand en daarbij zowel je diafragma, je sluitertijd als je ISO allemaal vrij open te zetten. Hierdoor komt er meer aanwezig licht je camera binnen en hoeft je flits maar een beetje te flitsen. Een eventueel te lange sluitertijd lost je flits op. Die bevriest dan namelijk even de beweging. Gaat dit veel te ver voor je en heb je geen idee waar ik over praat? Dan kun je ook dit doen. Vervang de autostand door de P-stand en zet je ISO lekker hoog. Hierdoor gaat je flits ook al minder hard flitsen. Het gevolg is meer sfeer en minder overbelichte gezichten. Ook kun je je camera op de S stand zetten of de Tv stand. Ook met je flits hoog. Kies dan voor een sluitertijd van ongeveer 1/30.

Een spetterend uiteinde

En dan dat vuurwerk met Oud en Nieuw. Hoe kun je dat het beste fotograferen? Zet ten eerste je ISO waarden niet te hoog. Een hoge ISO geeft ruis in beeld en doet dat vooral in de donkere delen. En aangezien er veel donkere lucht te zien is kun je dat beter voorkomen. Zet je camera op de sluitertijd voorkeursstand, S of Tv. hierbij kun jij zelf je sluitertijd kiezen. Experimenteer hiermee. Wanneer je met een lange sluitertijd fotografeert komt het vuurwerk wat langer in beeld waardoor er lange slierten ontstaan. Je kunt starten met een sluitertijd van bijvoorbeeld 1/30 en zo steeds wat langer gaan en zien wat voor jou het beste werkt. Het is daarbij wel belangrijk dat je camera op een statief staat. Je wilt namelijk alleen dat je het vuurwerk beweegt en niet je hele beeld. Omdat je met vuurwerk te maken hebt met een heel donkere lucht en maar een klein beetje licht kan het zijn dat je foto's overbelicht raken. Dit in tegenstelling tot de onderbelichting door de witte sneeuw. In dat geval moet je de andere kant op corrigeren met het +/- knopje. Je moet minnen en de foto donkerder maken. Hoeveel, dat moet je even uitzoeken, het ligt er namelijk aan hoeveel vuurwerk er in de lucht is. 1 vuurpijl zorgt voor meer overbelichting dan 3 vuurpijlen. 

Ik wens je veel spetterende en sfeervolle foto's toe!

Meer fotografietips?

Wil je nu eindelijk wel eens echt leren fotograferen dan is de online training fotografie voor beginners misschien iets voor jou. Het kost maar 49 euro!

De reden waarom ik ooit met fotografie ben begonnen, is omdat ik het van kinds af aan magisch vond. Toen ik als puber met een eenvoudig cameraatje mijn vriendinnetjes op de foto zette, vond ik het totaal onbegrijpelijk dat ik het beeld in het kastje kon vangen en dat hetzelfde beeld later weer op het papier verscheen. En eigenlijk vind ik dat nog steeds. De technologie die daarachter zit gaat mijn petje ver te boven.

Toen ik op mijn 30ste mijn leven als reisleidster begon vond ik het weer magisch dat ik al die mooie herinneringen, prachtige plekken, wereldwijde vrienden en diverse gevoelens mee naar huis kon nemen, niet alleen in mijn hoofd en hart, maar ook op papier.

Waarschijnlijk was het onvermijdelijk dat ik ooit besloot om van fotografie mijn werk te maken.

De magie werd steeds groter

Op mijn 32ste startte ik met de foto akademie in Amsterdam en daar werd voor mij de magie pas echt zichtbaar. Toen ik leerde hoe de techniek werkte en ik hiermee kon gaan spelen, zag ik dat een foto soms zelfs nog veel mooier kon zijn dan het echte plaatje, veel dramatischer, groter, meer, rommeliger en ook lelijker. De sterke contrasten maken alles meer dan het is. Meer schaduw, meer licht en meer donker.

En de doka, dat vond ik toveren voor gevorderden. Uren, maar dan ook echt uren, heb ik met mijn smoeltje boven de chemicaliën gehangen. Eerst op de akademie en later in mijn eigen badkamertje. Deze verduisterde ik met zwart papier en het toveren deed ik met een vergroter die ik voor 25 euro op marktplaats had gekocht. Een wit papier in een vloeistof leggen en dan langzaam een beeld zien verschijnen, met een rood zwoel lampje en een walm die er alles aan deed om mijn hersenen voor altijd te beschadigen. Terwijl het witte papier langzaam veranderde in een foto zat ik op het toilet toe te kijken, plek voor een stoel was er niet. Per foto rende ik zeker 5 keer naar buiten om frisse lucht te happen, want een afzuiging, dat had mijn Amsterdamse mini badkamertje niet.

Al had ik nog steeds geen idee hoe het in godsnaam mogelijk was dat die prachtige actrice die ik in het theater fotografeerde de volgende dag op mijn papier verscheen was ik er wel heel goed in. Zo goed dat het de leraren op de Akademie opviel en ik de rest van de klas mocht lesgeven erin. Op de foto in dit blog zie je de Duitse actrice. Ik fotografeerde haar tijdens één van de eerste keren dat ik een theatervoorstelling fotografeerde, de voorstelling Lola blau die geproduceerd werd door Xaviera Hollander.

Omdat het afdrukken van één enkele foto veel tijd vergde, en het voor mijn gezondheid zeker niet goed. was ben ik heel blij dat snel het digitale tijdperk begon. Maar wat ben ik blij dat ik echt heb leren fotografen in het analoge tijdperk. Ten eerste omdat je volgens mij hierdoor fotografie veel beter leert begrijpen, maar ook omdat ik de ervaring van de doka niet had willen missen. Nooit voelde ik mezelf meer een tovenaar dan toen.

Dat ik later nog veel meer magie in de fotografie zou ontdekken kon ik toen nog niet weten. Toen ik de Powershoot ontwikkelde kreeg de magie een totaal andere dimensie voor mij.

Fotografische metaforen

Ik ontdekte dat alle terminologie van de fotografie zowel letterlijk als figuurlijk opgevat kan worden.

Focus

Letterlijk focus je op een onderwerp, een deel van iemands gezicht of een plek in een landschap. Figuurlijk focus je je als fotograaf op iets wat je mooi vind of iets dat je wilt laten zien. En als model kun je je focussen op dat wat je niet mooi vindt aan jezelf of je verlegt de focus een klein beetje zodat je het mooie ziet. Ook als ondernemer zijnde is focus enorm belangrijk om niet teveel af te dwalen.

Inzoemen

Als fotograaf zoem je in om iets dichterbij te halen of om een andere beeldhoek te bereiken. Figuurlijk zoemt een camera sterk in op hoe iemand over zichzelf denkt, hoe hij over zichzelf zou willen (of moeten) denken en hoe je denkt dat de buitenwereld over je denkt. Bij veel mensen creëert dit chaos in het hoofd en dat is een van de redenen waarom gefotografeerd worden zo lastig kan zijn.

Beeldhoek

De hoek van waaruit gefotografeerd wordt, een groothoek zorgt dat er veel te zien is, en wanneer er is ingezoemd zie je meer een detail en dichterbij. Ook dit kun je weer uitleggen in hoe een model naar zichzelf kijkt. Heb je een overzicht, zie je veel? Zie je misschien te veel of juist te dichtbij en teveel details?

Perspectief

Het perspectief wordt bepaald door een combinatie van de beeldhoek en de hoek van waaruit wordt gefotografeerd. Ga je door je knieën dan zie je meer boven de horizon, fotografeer je van boven dan zie je vooral de aarde. Door heel goed te kijken en de verschillende opties te proberen voordat je een foto neemt leert je om anders, beter en gevarieerder te kijken. Een net even andere houding zorgt ervoor dat je meer lucht ziet achter je model in plaats van bijvoorbeeld een lelijke snelweg. In het normale leven kan het enorm helpen om een probleem vanuit een ander perspectief te bekijken.

Scherptediepte

De scherptediepte bepaalt hoeveel er scherp is. Het kan zijn dat je hele foto scherp is maar het kan ook zijn dat alleen iemands oog echt scherp is en de rest vaag. Hoeveel in het leven wil je scherp zien en op welke momenten wil je een prioriteit van één detail.

Sluitertijd

De sluitertijd bepaalt of er wel of geen beweging in je beeld te zien is. Hier kun je weer van alles op bedenken over de beweging en de flow en scherpte die je in je leven hebt.

De magie van het leven

Ik denk dat ik met bovenstaande mijn punt wel gemaakt heb.  En ik denk ook dat het je nu duidelijker wordt hoe magisch fotografie nu echt is en hoe je door iemand te fotograferen hem of haar echt anders kan leren kijken naar zichzelf. De camera doet het eigenlijk vanzelf. Het enige wat wij fotografen moeten doen is mensen door onze ogen laten kijken, er woorden aan geven en het beeld delen.

Wat zouden we doen zonder fotografie. Zonder de mogelijkheid om de magie van het leven, de magie van de aarde, de magie van de liefde te kunnen vastleggen. Wat zouden we doen als we geen enkele foto bezitten van onze prachtige reizen, de mensen waar van van houden of ooit van gehouden hebben, van onszelf zoals we vroeger waren, en van de mensen die niet meer bij ons zijn.

Fotografie is voor mij magie. Tijdens de Powershoot en in mijn trainingen breng ik techniek en magie samen, zodat het voor iedereen bereikbaar, zichtbaar en voelbaar wordt.