Tips voor het fotograferen van kinderen

Elke ouder en grootouder wil het liefst zijn kind zo vaak mogelijk op de foto zetten. Maar hoe leuk dat ook is, het is meteen ook één van de meest lastige vormen van fotografie die er bestaat. Het kind zit in de eerste plaats bijna nooit stil. En daarnaast heeft het meestal totaal andere plannen dan jij en moet je hemel en aarde bewegen om het kind er enigszins leuk kijkend op te krijgen. Wat een leuke fotosessie had moeten worden eindigt vaak in wanhopige ouders en huilende kinderen. 

 

En dat is nu precies waar we de eerste grote fout maken. We willen dat het kind er 'leuk' opkomt. En dat leuk is een manier die wij bedacht hebben. We willen dat het kind leuk lacht of zo mooi mogelijk kijkt. Daarmee vragen we aan het kind om een andere emotie te laten zien of een andere gemoedstoestand dan er op dat moment misschien is. En daarmee zeggen we onbewust ook tegen het kind dat hij of zij alleen maar goed genoeg is om gefotografeerd te worden wanneer het lacht en mooi kijkt. En dat kan niet alleen voor dat moment maar ook voor de toekomst heel verkeerd uitpakken. Het is één van de redenen waarom het voor de meeste mensen zo lastig is om gefotografeerd te worden. Omdat het altijd in verband wordt gebracht met verplicht lachen en leuk doen. Het heeft ons veel negatieve foto ervaringen gegeven en onbewust spelen die altijd mee wanneer we weer voor een camera staan. En nog steeds proberen we dan die lach op te zetten wat naarmate we ouder worden steeds lastige lijkt te worden.

 

Wanneer je een kind fotografeert laat het dan lekker zijn wat het is. Fotografeer bijvoorbeeld tijdens het spelen, met de favoriete knuffel of een moment waarop het zich fijn voelt. En als je er toch meer een geposeerd foto moment van wil maken laat het kind dan zelf bepalen hoe het op de foto wil. Als het gekke bekken wil trekken, laat het dat dan gewoon doen. Als het wil springen, spring lekker mee! Wanneer je de foto ideeën van het kind serieus neemt en ook nog eens zegt wat een goede ideeën het heeft, dan is het kindje daarna veel meer bereid om ook naar jouw ideeën te luisteren en in die stoel of die houding te gaan staan die jij in gedachten had. En als het stoeien en rare bekken trekken er eenmaal uit is komt het misschien ook nog wel met een echt goed idee!

 

 

Maar.... zeg NOOIT tegen het kind dat het moet lachen, leuk moet kijken of niet zo raar moet doen. Of nog erger, zeggen dat het gewoon of normaal moet doen. Als je wil dat het lacht, maak het kind dan aan het lachen door iets grappigs te doen of te zeggen. Dan krijg je de echte lach en is het leuk voor het kind. Maak van een shoot een feest in plaats van een verplichte bezigheid waarin het woord ongemakkelijk de boventoon voert. En als het niet lukt. Maak er dan geen groot ding van. Wordt niet boos of geïrriteerd. Je kunt nu eenmaal niet verwachten dat het kind de noodzaak van de foto inziet en er net zoveel zin in heeft als jij. Leg je camera weg en probeer het op een ander moment.

 

Heb je met pubers te maken dan werkt het eigenlijk hetzelfde. Laat ze gewoon even alle Hollands Next Topmodel poses en de duckfaces doen. Daarna kom jij gewoon met andere voorstellen die ze dan best bereid zijn om te doen.

 

En dan, niet geheel onbelangrijk, de techniek. Omdat een kind lastig stil kan zitten is het zaak om altijd je sluitertijd in de gaten te houden. Je krijgt snel een bewogen foto wanneer die te lang is. Wanneer je binnen fotografeert zet dan je ISO waarde flink hoog. Daarmee wordt je sluitertijd korter. Maar het beste is om te kiezen voor een plek met veel licht. Een kinderhuidje kan vaak wel zon in het gezicht hebben al is het meestal mooier om veel zachter licht van de schaduw te gebruiken. Dus een plek met veel licht maar liefst niet in de volle zon.

 

En wat ik zelf ook heel belangrijk vindt, fotografeer op hoogte van het kind. Niks is zo lelijk dan een kind op volwassen hoogte gefotografeerd. Het raakt dan helemaal uit verhouding, groot hoofd en klein lijf. Wanneer je een portret maakt tot borsthoogte fotografeer dan op ooghoogte van het kind. Wanneer het kind helemaal op de foto komt fotografeer dan ongeveer op heuphoogte van het kind. Dus zak door je knieën!

 

We maken deze fouten met z'n allen, dus voel je vooral niet schuldig dat je het misschien al die tijd 'verkeerd' hebt gedaan. Het is nooit te laat om voor een andere aanpak te kiezen. Elke negatieve ervaring kan veranderd worden in een positieve. Je kinderen zullen je voor al deze tips later heel dankbaar zijn. Ten eerste dat je foto's hebt gemaakt die er goed uitzien maar ook dat je van fotografie een feest hebt gemaakt!!

 

Wil je echt beter leren fotograferen, check dan de online basistraining fotografie.